Aconcagua 2010 Expeditie Aconcagua 12 december 2010

18Dec/10Off

Van Penitentes naar Basecamp

Woensdag 15 december

Na ons laatste nachtje in de beschaafde wereld (als in: een lekker bedje, een wc waar je op kunt zitten en uberhaupt een douche tot je beschikking= zijn we vanochtend eindelijk aan de grote tocht begonnen. We hebben zelfs eerst nog redelijk uit kunnen slapen, mar rond half 11 vanochtend lieten we Penitentes, het nr 1 ski resort in d Argentijnse Andes met ook echt after ski bars, tohe cht achter ons.

Het was een krappe 8 km rijden naar de ingang van he park, waar de permits (klaarblijkelijk) werden gecheckt en we begonnen met de hike richting kamp nr 1: Confluencia.

Hier nu in kamp Confluencia aangekomen zitten we op 3400m. We hebben zo op de 1e dag redelijk rustig aangedaan en slechts ong 600m geklommen. Een tochtje van niet meer dan 3,5 uur en met slechts een kilo of 7 in de tas. Kortom, het stelde vandaag nog niet veel voor, maar toch kun je al wel merken dat je op hoogte zit. Veel drinken en rusten helpt in ieder geval goed en niemand voelt zch dan ook slecht. De sfeer in Confluencia is breedgemeten goed. De 1 leest wat, de ander zet nog een kop thee. Er wordt zelfs volleybal gespeeld.

Om 19.30 uur hebben we een medische check gehad bij de arts. Hierbij wordt gekeken naar zuurstofgehalte en bloeddruk. Bij Jeffrey en Iain was alle in orde, Timo heeft te hoge bloeddruk en moet morgenochtend voor een extra controle terugkomen.

Donderdag 16 december

Vandaag staat in het teken van acclimatiseren. Er zal worden gestegen naar 4200m en daarna weer woredn afgedaald naar Confluencia. Maar eerst moet Timo nog naar de checkup. Zijn bloeddruk is vandaag nog steeds te hoog en hij kan dan ook niet mee naar de 4200m. Hij krijgt pilletjes om zijn bloeddruk te verlagen en moet vandaag vooral chillen en nog een paar keer terugkomen bij de doc. Iain en Jeffrey zijn een beetje jaloers, omdat de doc een charmante Argentijnse is en er alles aan doet om ervoor te zorgen dat je het lekker warm hebt voordat ze je zuurstofgehalte en bloeddruk op gaat meten.

De acclimatisatietocht leidde ons 4 uur lang over leuke bergjes en door winderige valleien naar een briljant uitkijkpunt op de south face van de Aconcagua. Wij zullen ´m uiteindelijk via de north face beklimmen; over de zuidkant lopen alleen de echt mannelijke routes met veel touwen, sneeuw- en rotslawines. 1 van de gidsen antwoordde heel treffend toen we ´m vroegen of hij ook groepen via deze routes naar boven begeleidde: Nee natuurlijk niet, ik ben getrouwd en heb een kind...

Jeffrey kreeg op het hoogste punt wel weer een beetje last van de alom bekende kloppend hamer in ´t hoofd. Iain moest eerst 50x op en neer springen en z´n hoofd een heel Sabaton liedje lang op en neer bangen om ook en beetje druk in z´n hoofd te voelen.

Op de weg terug naar het kamp, in de helft van de tijd, kwamen we er achter dat onze Franse vrinden erg goed zijn in het afdalen; ondanks de losse stenen en het onstabiele grind liepen ze bijna allemaal full speed omlaag. Lekker belangrijk, het gaat uiteindelijk om de weg omhoog :)

Eenmaal terug in het kamp bleef het nog even doorbonken in Jeffrey´s hoofd, maar na het avondeten ging alles weer prima (acclimatisatie lijkt dus echt te werken, it´s amazing!). Timo´s zuurstofgehalte was inmiddels ook gestegen naar 88% en z´n bloeddruk gedaald naar 150/100, dus morgenochtend nog een laatste check en dan kan ie hoogstwaarschijnlijk mee naar Plaza de Mulas (basecamp).

Vrijdag 17 december

Vandaag van Confluencia naar plaza de Mulas. Een tocht van 8 uur door voornamelijk de upper horcones valley. Om 07.30 voor de laatste maal stuff meegegeven met de muildieren. 08.00 ontbijt. 09.00 vertrek. We voelen ons allemaal goed. Timo´s bloeddruk was prima met 140/90.

We kwamen al snel in de horcones valley en dat is een beste valley. Erg lang, ook langer dan hij lijkt, maar vooral erg winderig. We hebben getracht lekker achter anderen in de groep te lopen om kracht te sparen. Om het uur (ruim) een pauze van 5-20 minuutjes. na 6 uur was de valley klaar en kwam er een stijler stuk uitmondend in een behoorlijk stijl laatste stuk. Ging eigenlijk allemaal wel prima, hoewel we allemaal een beetje last krijgen van wat druk in het hoofd.

Aangekomen in het kamp een nuttige skill geleerd. Tent opzetten. Dit moeten we de komende tijd onder steeds barrere omstandigheden kunnen.Ging best goed en snel. Vooral wenksmurf vond het vele bukken bij dit karwei wel prettig (boom boom boom in his head). Daarna gegeten (vlees met vage groenten). En vervolgens lekker slapen. Dat lekker ging niet echt op bij Jeffrey want de boom-boom kaboutertjes deden hard hun best. Bij timo ging het slapen EN het lekker niet op. Iain sliep half-half.

Zaterdag 18 december

Allemaal (nog) iets beter opgestaan dan het was in de nacht. Ontbijt en dan naar de dokter. Iain eerst en de kryptonite is back! 96% zuurstof en de rest prima. Jeff had een wat laag zuurstofgehalte (76%), maar de longen waren schoon en dit zal de komende dag vast gaan herstellen (hoofdpijn is weg!!). Timo had 72% en voelt zich nog niet goed, maar ook hij heeft een dag vol met uberchillen.

Morgen naar kamp 1 op 4900 en terug naar basecamp. Daarna volgt er weer een blog.

We gaan het smurfen!!!! (Al is het best zwaar)

Posted by Jeffrey

Reacties (9) Trackbacks (0)
  1. Hello smurfen,

    Goed te horen dat alles redelijk naar wens gaat.
    Fijn om zo’n uitgebreid verslag te ontvangen van jullie.
    Hopelijk gaat het laatste stuk ook voorspoedig en bereiken jullie alle drie veilig de top.
    Gelukkig is het niet super koud op de top als jullie daar aankomen, maar ja,altijd kouder dan hier.
    A big hug voor jullie alle drie van ons beiden.

    Wij kijken uit naar het volgende verslag.

    Lieve groetjes,

    Michel en Mia

  2. Kerels, geweldig om te lezen en bizarre gedachte dat jullie op 4200 meter hoogte zitten en wij op zeeniveau in een pak sneeuw van 20 cm!
    Het gaat goed zo te lezen, klasse! Jullie zijn nu al toppers!

    @ Jeffrey: denk maar aan de Boom Boom Boom Bengaboys! uuh.. girls! Dan komt het helemaal goed met die Boom Boom Boom kabouters 😉

  3. Hey mannen!

    Vet om jullie avonturen op afstand toch een beetje te volgen en keep up the good work of wat Barrie Stevens zou zeggen: “Vooral doorgaan!”

    @ Jeffrey, na een paar dagen duimdraaien is angebot.de inmiddels over

  4. Hallo luitjes, goed om te horen dat iedereen nog in de race zit. Welleswaar met ps en doend, maar gebruik de ups om boven te komen en de downs later pas om weer af te dalen. Hadden jullie de Fransen bang gemaakt omdat ze zo snel naar beneden gingen? Zet hem op, we duimen vanuit hier voor jullie.

  5. Dudus, mooi verslag weer van jullie avonturen.
    Fijn dat Timo zijn bloeddruk waardes mede door de Argentijnse dame weer mooi gedaald zijn. Fijn zo’n arts die met je meedenkt in oplossingen 😛
    En top dat jullie kuit, voet en knie nog altijd gewoon meewerken…

    Keep up the good work!
    Ciao
    Rogier

  6. Hé Jeff, misschien moet jij die arts ook wat beter in de gaten houden. Je weet wat ze zeggen over het beste medicijn tegen hoofdpijn? 😉
    Erg leuk de avonturen te lezen en stiekem mee te genieten. Houd elkaar in de gaten, kom heelhuids terug (denk aan onze deal rond 40) 😉 Bovenal geniet!

  7. Blij dat er een arts is die onze niet blauwe smurf in de gaten houdt. Keep the spirit for all of you.
    Groet Miriam en André

  8. Go boys go, veel sterkte en natuurlijk ook veel plezier

  9. Dag heren, ziet er allemaal erg professioneel uit (op dat haar na dan). Heel veel succes met de beklimming.

    @Iain: bestaan er ook blauwe kanaries? Viel spass!


Trackbacks zijn uitgeschakeld.