Afscheidsdiner en certificaat
Het weer in Mendoza is met circa 30 graden redelijk aangenaam. Het verslaat hoe dan ook het weer in Nederland en we nemen het er dan ook van. Gisteravond hebben we bijvoorbeeld een afscheidsdiner gehad met alle expeditieleden en berggidsen. Ondanks dat de Fransen nog steeds alleen maar Frans praten en echt converseren onmogelijk was, viel wel het besef van hen die de top niet hebben gehaald, dat er niets meer aan te doen valt. De sfeer was hierdoor relaxed en de avond is gezellig verlopen.
Het mooiste moment van de avond was vanzelfsprekend de uitreiking van de oorkondes. De 6 personen die de top haalden kregen een certificaat van Inka Expeditions met daarop alle details van het behaalde resultaat. Ook de overige personen kregen een soortgelijk document, dus iedereen heeft in ieder geval iets om thuis in te lijsten.
Zoals wellicht bekend hebben wij in de aanloop van ons avontuur het bier zoveel mogelijk laten staan, niet geheel zonder resultaat want de kilo's vlogen eraf. Helemaal droog stonden wij natuurlijk niet, dat zou een veel te grote opgave zijn! Rode wijn bleek een aardige vervanger. Anti-oxidanten en weet ik al nog meer (in ieder geval hoofdbestanddeel alcohol), je kent het wel. Het toeval wil dat Mendoza een zeer rijke wijncultuur heeft. Daarom hebben wij besloten om ons morgen voor een paar tientjes te laten rondrijden langs allerlei wijngaardes en ons te laten informeren over de
Malbecjes en andere lekkerheden die hier groeien. Als we er dan toch zijn kunnen we mooi hier en daar wat proeven 😉
Back in Mendoza
Na 2 dagen heerlijk brak met een te zware rugzak naar beneden wandelen, zijn de smurfen zojuist weer herenigd in Mendoza. Iain is weer tip top in orde en heeft voor ons alledrie een aparte kamer geregeld 
Zo direct eindelijk na 2 weken tijd weer onder de douche, fantastisch!!
Vanavond het officiële 'afscheidsdiner' hier in Mendoza (de meeste Fransen van de groep gaan morgen weer naar huis) en dan nog een paar dagen los hier (we mogen weer aan het bier!!!).
Onderstaand nog een fotootje van hoe je baard eruit ziet na 2 weken op de berg Goed oud & nieuw alvast; de rest van de sterke verhalen volgen als we weer in NL zijn!
Gnagnagna
Current status:
Jeff: zit uit te buiken van geweldige maaltijd bestaande uit crackers met vage pasta en ziet uit naar wederom een lange nacht naasr kleine smurf.
Timo: zie jeffrey maar dan een nacht naast de man met de mooie wenkbrauwen. Kan hij zich wederom inhouden???
Iain: zit aan een werkelijk lekkere pasta, op een lekkere stoel midden in mendoza. Aangestaard door velen maar dat merkt hij al niet meer. Hij gaat straks lekker potje kaarten en dan slapen in een BED. Gnagnagna.
(ja dit is een mail geboren uiy jalouzie op wenk- en kleine smurf)
Jeffrey en Timo veilig terug
en belangrijker ook: WE MADE IT!!!
We zitten inmiddels na 2 extreem zware dagen weer in het basecamp aan luxeproducten als cola en vers fruit. Het was een redelijk hels karwei om weer af te dalen, aangezien de focus voornamelijk op omhoog lag.
We zullen binnenkort een gedetaileerder verslag plaatsen, hopelijk ook met wat beeldmateriaal. Het zal nog zeker 2 dagen duren voor we weer in de bewoonde wereld zijn, later meer.
Voor jeff en timo/update ziekenhuis
Hoop dat jullie dit lezen. Ik mocht in de heli maar weinig mee. Heb alleen (kleine) rugzak, geld, paspoort ed mee. In penitentes de zwarte overtas meegenomen.
In de eettent liggen al mijn andere spullen. Kunnen mooi met de ezels mee. Ik weet niet of we in penitentes meer dan 1 tas hadden.
Hoop jullie morgenavond te zien. Trots op jullie en ook een beetje op mezelf.
Net terug uit ziekenhuis en alles waarschijnlijk weer ok.
Bah
Ok, snelle update want ik ben er best wel een beetje ziek van. Laatste nieuws:
Allen: veilig van basecamp naar kamp 3 gekomen en na een extra dag voor het weer op 25-12 aan de topklim begonnen.
Iain: na een perfecte route naar 25-12 toe (vrijwel geen verschijnselen van hoogte en topfit) op 6470 meter duizilig en dubbel zien. Snel naar beneden en in basecamp waarschijnlijk hersenoedeem gecobstateerd. Met heli/bus/taxi naar mendoza. Na goede nachtrust geen verschijnselen meer. Nu in ziekenhuis voor check.
Jeffrey: na behoorlijk slechte dagen in kamp 1,2 en 3 (heel veel hoofdpijn),vrij fit aan de toppoging begonnen.
Timo: na slechte dagen in basecamp steeds sterker richting 25-12x
Laatste wat ik hoorde was dat ze heel dicht bij de top waren. Later ook nog gehoord dat een aantal de top hebben gehaald. Vandaag komen ze terug in basecamp en morgen 27-12 heel laat local time terug in mendoza.
3 dagen basecamp
We hebben er inmiddels 3 dagen basecamp op zitten. De dagen bestaan voornamelijk uit chillen, veel water drinken (+5 liter) en minimaal evenveel keer pissen. Lekker aan het eten. De een wat meer dan de ander. We hebben weinig contact met de groep. Behalve met onze frans-engelse vriend Thomas.
Timo is verscheidene keren naar de dokter geweest. Hij drinkt nog steeds te weinig, maar zijn longen zijn goed, dus behalve het feit dat hij het moeilijk gaat krijgen geen gevaar. Iain en Jeffrey´s zuurstofgehalte zijn inmiddels weer/nog prima op niveau.
We zijn gisteren naar kamp 1 (4900m) gelopen in 3,5 uur. Was een best pittig stukje omhoog maar voor ons bikkels nog steeds een ¨walk in the park¨ . Naar beneden was dus ook een mooie tour. We zijn daar niet zo heel goed in. Jeff en Iain hebben dat echter opgelost door goed onze kikkerbillenvretende vrienden te kopieren en hem er op de helft zelfs vol overheen te smurfen. Al doende leert men!
Na een lange nachtrust zijn we vandaag gaan oefenen met de crampons. Best gek in combinatie met de plastic schoenen. Gletsjer in de buurt van basecamp opgelopen en dat ging best prima. Lekker pasta gegeten daarna. Nu rusten, dit blog schrijven en tas in pakken. Dan een laatste nacht voor het los gaat.
Het programma voor de komende dagen (compleet zonder bereik tot terug in basecamp!)
- 21-12: naar kamp 1
- 22-12: naar kamp 2
- 23-12: naar kamp 3
- 24-12: naar de top en terug naar kamp 3
- 25-12: naar basecamp
- 26-12: naar penitientes
- 27-12: naar mendoza.
Zoals bekend kan er hier en daar een dagje ingelast worden.
Kusjes van de smurfen.
Van Penitentes naar Basecamp
Woensdag 15 december
Na ons laatste nachtje in de beschaafde wereld (als in: een lekker bedje, een wc waar je op kunt zitten en uberhaupt een douche tot je beschikking= zijn we vanochtend eindelijk aan de grote tocht begonnen. We hebben zelfs eerst nog redelijk uit kunnen slapen, mar rond half 11 vanochtend lieten we Penitentes, het nr 1 ski resort in d Argentijnse Andes met ook echt after ski bars, tohe cht achter ons.
Het was een krappe 8 km rijden naar de ingang van he park, waar de permits (klaarblijkelijk) werden gecheckt en we begonnen met de hike richting kamp nr 1: Confluencia.
Hier nu in kamp Confluencia aangekomen zitten we op 3400m. We hebben zo op de 1e dag redelijk rustig aangedaan en slechts ong 600m geklommen. Een tochtje van niet meer dan 3,5 uur en met slechts een kilo of 7 in de tas. Kortom, het stelde vandaag nog niet veel voor, maar toch kun je al wel merken dat je op hoogte zit. Veel drinken en rusten helpt in ieder geval goed en niemand voelt zch dan ook slecht. De sfeer in Confluencia is breedgemeten goed. De 1 leest wat, de ander zet nog een kop thee. Er wordt zelfs volleybal gespeeld.
Om 19.30 uur hebben we een medische check gehad bij de arts. Hierbij wordt gekeken naar zuurstofgehalte en bloeddruk. Bij Jeffrey en Iain was alle in orde, Timo heeft te hoge bloeddruk en moet morgenochtend voor een extra controle terugkomen.
Donderdag 16 december
Vandaag staat in het teken van acclimatiseren. Er zal worden gestegen naar 4200m en daarna weer woredn afgedaald naar Confluencia. Maar eerst moet Timo nog naar de checkup. Zijn bloeddruk is vandaag nog steeds te hoog en hij kan dan ook niet mee naar de 4200m. Hij krijgt pilletjes om zijn bloeddruk te verlagen en moet vandaag vooral chillen en nog een paar keer terugkomen bij de doc. Iain en Jeffrey zijn een beetje jaloers, omdat de doc een charmante Argentijnse is en er alles aan doet om ervoor te zorgen dat je het lekker warm hebt voordat ze je zuurstofgehalte en bloeddruk op gaat meten.
De acclimatisatietocht leidde ons 4 uur lang over leuke bergjes en door winderige valleien naar een briljant uitkijkpunt op de south face van de Aconcagua. Wij zullen ´m uiteindelijk via de north face beklimmen; over de zuidkant lopen alleen de echt mannelijke routes met veel touwen, sneeuw- en rotslawines. 1 van de gidsen antwoordde heel treffend toen we ´m vroegen of hij ook groepen via deze routes naar boven begeleidde: Nee natuurlijk niet, ik ben getrouwd en heb een kind...
Jeffrey kreeg op het hoogste punt wel weer een beetje last van de alom bekende kloppend hamer in ´t hoofd. Iain moest eerst 50x op en neer springen en z´n hoofd een heel Sabaton liedje lang op en neer bangen om ook en beetje druk in z´n hoofd te voelen.
Op de weg terug naar het kamp, in de helft van de tijd, kwamen we er achter dat onze Franse vrinden erg goed zijn in het afdalen; ondanks de losse stenen en het onstabiele grind liepen ze bijna allemaal full speed omlaag. Lekker belangrijk, het gaat uiteindelijk om de weg omhoog
Eenmaal terug in het kamp bleef het nog even doorbonken in Jeffrey´s hoofd, maar na het avondeten ging alles weer prima (acclimatisatie lijkt dus echt te werken, it´s amazing!). Timo´s zuurstofgehalte was inmiddels ook gestegen naar 88% en z´n bloeddruk gedaald naar 150/100, dus morgenochtend nog een laatste check en dan kan ie hoogstwaarschijnlijk mee naar Plaza de Mulas (basecamp).
Vrijdag 17 december
Vandaag van Confluencia naar plaza de Mulas. Een tocht van 8 uur door voornamelijk de upper horcones valley. Om 07.30 voor de laatste maal stuff meegegeven met de muildieren. 08.00 ontbijt. 09.00 vertrek. We voelen ons allemaal goed. Timo´s bloeddruk was prima met 140/90.
We kwamen al snel in de horcones valley en dat is een beste valley. Erg lang, ook langer dan hij lijkt, maar vooral erg winderig. We hebben getracht lekker achter anderen in de groep te lopen om kracht te sparen. Om het uur (ruim) een pauze van 5-20 minuutjes. na 6 uur was de valley klaar en kwam er een stijler stuk uitmondend in een behoorlijk stijl laatste stuk. Ging eigenlijk allemaal wel prima, hoewel we allemaal een beetje last krijgen van wat druk in het hoofd.
Aangekomen in het kamp een nuttige skill geleerd. Tent opzetten. Dit moeten we de komende tijd onder steeds barrere omstandigheden kunnen.Ging best goed en snel. Vooral wenksmurf vond het vele bukken bij dit karwei wel prettig (boom boom boom in his head). Daarna gegeten (vlees met vage groenten). En vervolgens lekker slapen. Dat lekker ging niet echt op bij Jeffrey want de boom-boom kaboutertjes deden hard hun best. Bij timo ging het slapen EN het lekker niet op. Iain sliep half-half.
Zaterdag 18 december
Allemaal (nog) iets beter opgestaan dan het was in de nacht. Ontbijt en dan naar de dokter. Iain eerst en de kryptonite is back! 96% zuurstof en de rest prima. Jeff had een wat laag zuurstofgehalte (76%), maar de longen waren schoon en dit zal de komende dag vast gaan herstellen (hoofdpijn is weg!!). Timo had 72% en voelt zich nog niet goed, maar ook hij heeft een dag vol met uberchillen.
Morgen naar kamp 1 op 4900 en terug naar basecamp. Daarna volgt er weer een blog.
We gaan het smurfen!!!! (Al is het best zwaar)
Basecamp
Veilig aangekomen in basecamp (plaza de mulas, 4300m). Onderweg wat kleine strubbelingen gehad, maar die zijn grotendeels overkomen. We zijn wat moe/hebben hoofdpijn en gaan dus eerst slapen. Morgen een uitgebreide update. Morgen is een rustdag, dan naar 4900m en terug, dan een rustdag en dan LOS!!
We hebben geen telefoonverbinding hier, dus zien alleen comments op dit blog.
Bedankt voor alle leuke comments.
Santi, saya kangen kamu.
Mia/Michel, goede reis naar Australie.
Ans, balen qua vakantie, maar geniet vande sneeuw in NL.
Miriam en Andre, fijne kerstvakantie.
Roger, knie, kuit en voet gaan goed!!
De smurfen!
Hyper, los!, controle, Iain af!
Ik voel me alleen. Ben bij het zien van al die mooie bergjes een beetje hyper geworden. Jeff heeft me verboden om zo'n klein bergje vandaag op te lopen. Heb ze vervolgens op onze best ok 3-persoons kamer getrakteerd op een compilatie van mijn iphone (hazes, within temptation, sabaton, eiffel65 (blue!!!!), clouseau). Vervolgens beetje slap geouwehoerd.
Ze zijn nu echter klaar met me. Ik mag geen pilletjes meer slikken, en moet rustig een verslag gaan schrijven zodat wenksmurf en kleine smurf kunnen slapen.
Goed dan, het verslag.......
Met de reeds genoemde vertraging vertrokken uit mendoza. Na bijna 2 uur rijden gestopt bij een best ok restaurant. Enorme steak gegeten (de wannabe vegatarier had hem ruim als eerste op). Ondertussen beetje de draak gestoken met onze franse vrienden. Een fransman is wel ok, thomas. Maar die is dan ook geen 50 en woont in londen.
Na weer 1.5 uur rijden aangekomen in plaza del incas (penitentes). Tassen opgedeeld in a) partygear voor mendoza dat hier blijft, b) gear voor plaza de mulas naar de top, c) gear voor confluencia naar plaza de mulas, d) gear voor op onze rug morgen.
Denk dat het laatste maar een kilo of acht is. Neem mee dat de hoogte nog goed te overzien is qua hoogte (2750 nu, mendoza was 750) en dat we normale schoenen kunnen dragen en de conclusie kan niet anders zijn dan dat het morgen een walk in the park wordt.
Zometeen eten, potje poker en slapen.
Ik voel me 80% max (verkouden en licht ziekjes) maar smurf hem er wel overheen (hyper, hyper!!!!!!)
San, aku cinta kamu banjak sekali
Iain